
ҚАЗАҚҚА ҚАЖЕТ ПЕ?
- Байқоңырда не болып жатыр? Қазақстан мен Ресей бірлесіп жүзеге асыра бастаған «Бәйтерек» жобасының болашағы бар ма? Осы сұрақтар ретінде «Азаттықтың» «Ғарыш зерттеулері мен технологиялары» журналының бас редакторы Нұрлан Әселханмен (фото) сұхбатын ықшамдап жариялап отырмыз.

– Украинадағы соғыс Ресейдің ғарыш саласына қалай әсер етті?
– Байқоңырда бірнеше жылдан бері OneWeb жобасы аясында байланыс спутниктерін ғарышқа жіберу бойынша халықаралық бағдарлама жүзеге асып келді. 2022 жылы 4 наурызда Ресей спутниктердің кезекті партиясын ұшыруға дайындалып жатқанд Батыс елдерінен «Бұл құрылғыларды әскери мақсатта пайдаланбаймыз» деген құжатқа қол қоюды және Ұлыбританияны құрылтайшылар қатарынан шығаруды талап етті. Батыс елдері бұл талаптарды орындай алмаймыз деді. Өйткені бұған дейін Байқоңыр мен Ресейдің «Восточный» ғарыш айлағынан спутник ұшыру кезінде мұндай қосымша талаптар қойылмайтын. Ресей зымыранға тиелген спутниктерді алып, Байқоңырдағы жөндеу-сынақ алаңдарының біріне апарып тастады. Яғни бұғаттады. Бұл мәселе әлі күнге дейін шешілмеді.
Оның үстіне Ресейдің «Бәйтерекпен» жұмыс істейтін бірнеше кәсіпорны санкцияға ілігіп қалды. Екі жыл бұрын «Союз-5» зымыранын жасап шығаруға тиіс «Бәйтерек» жобасының жүрегі деп есептелетін «Прогресс» зымыран-ғарыш орталығына санкция салынғанын айтып едік. Енді «Бәйтерек» құрылтайшыларының бірі Хруничев орталығы, Лавочкин атындағы үкіметтік емес ұйым және басқа да ұйымдар АҚШ пен Еуроодақтың санкция тізіміне енді.
Бұдан қандай қорытынды шығады? Біріншіден, Ресей өз бағдарламасын жүзеге асырып жатыр, бірақ халықаралық әріптестік тоқтады деуге болады. Екіншіден, көп жыл бойы «Бәйтерек» жобасын жүзеге асыруға тырысып келген Қазақстан бұл зымыранға басқа елдерден клиент таба алмайтынын түсініп отыр…
Қазақстанда Астана түбіндегі ғарыш аппараттарын құрастыру-сынау кешені пайдалануға берілгелі жатыр. Бұл орталық жер серігін құрастырып, сынақ жүргізіп, Airbus компаниясымен бірлесе отырып, еуропалық технология бойынша дайын спутниктер шығарумен айналысады. Бірақ Батыстағы серіктестердің көмегімен шығарылған спутниктерді «Бәйтерекке» пайдалана алмаймыз. Технология кімге тиесілі болса, лицензия мен авторлық құқық та сол мемлекетте болады. Олар спутникті «Союз-5» зымыранымен ұшыруға рұқсат етпейді. Өйткені интеграция үшін конструктив деректер алмасу керек. Бұл парадокс туғызады. Бізде заманауи аппарат шығаруға мүмкіндік бар, бірақ «Бәйтерек» ішінен тұйықталған жүйе сияқты. Қазақстанда жасалған спутниктер үшін қуаты бойынша «Союз-5» зымыранына сәйкес келмейді. Зымыран орбитаға 17 тонна жүк апарады, ал отандық спутниктер үшін ең үлкен салмақ 6 тонна болады.Неге бұлай болды? «Бәйтерек» жобасы 2004 жылы әлемдік нарықта Байқоңырдан ұшатын «Протон» зымыранының дәуірі жүріп тұрған кезде басталды. Ресей мен Қазақстан жаңа зымыран жасап шығарсақ, «Протонның» бүкіл халықаралық тапсырыстары «Бәйтерекке» өтеді деп үміттенді. Енді не болғанын өзіңіз де көріп отырсыз.
Байқоңырдың жағдайы белгісіз. «Бәйтерек» жобасының жүзеге асуы екіталай. Байқоңыр Ресейге ғана жұмыс істеп жатыр. Ғарышқа ұшу азайды. Биыл тоғыз зымыран жіберу жоспарланған, оның төртеуі ұшырылды. Тағы бір мысал: 2025 жылға дейін ұшырылуы керек 11 «Протон-М» ауыр зымыраны қалған. Өйткені 2025 жылдан кейін Қазақстан улы отын пайдалануға тыйым салған. Биыл екі «Протон» ғана ұшырылды. Келесі жылға әзірге жоспар көрінбейді. Зымыран бар, бірақ оған артатын жүк пен спутник жоқ. Сондықтан Байқоңыр шешуді қажет ететін мәселеге айналып бара жатыр…
– Қазақстан қазіргі жағдайда қайткені дұрыс?
– Қазақстан ақыры өз азаматтарын қорғау мәселесін шешіп, Байқоңыр қаласының мәртебесін анықтауы керек сияқты… Қазақстан қаланы өз иелігіне қайтару мәселесін жеделдетуге тиіс. Сонда мектептерді кім қаржыландырады, неге қазақстандық бағдарлама жоқ деген сияқты сұрақтар шешіледі. Байқоңыр қазірдің өзінде Қазақстан газымен қамтамасыз етіледі, жекелеген нысандар бар, бірақ тұрғын үй кешендерін, сауда орындарын, әлеуметтік инфрақұрылым объектілерін салуға мүмкіндік жоқ. Себебі оған арнайы рұқсат алу керек. Қаланы Қазақстан иелігіне қайтару осы мәселелердің шешілуіне ықпал етеді. Бірақ ресейлік мамандардың тұруына, қызмет етуіне ешқандай шектеу қойылмайды. Олар қалай өмір сүрсе – солай өмір сүреді. Бірақ халықтың төрттен үш бөлігі – өз азаматтары тұратын қаланы Қазақстан өз жауапкершілігіне алуы керек.
Екіншіден, «Бәйтерек» жобасы тұтқасы жоқ шабадан сияқты. Қазір «Зенит» кешенінен қалған ескі нысандарды бұзып, әлі құрастырылмаған «Союз-5» зымыранына арнап ұшыру кешенін салу керек. Қазақстанға ғарыш саласында қолданылмайтын, әлемдік нарыққа шыға алмайтын зымыранның не қажеті бар? Тағы бір маңызды деталь: біз үлкен жобаның бөлігі саналатын кешен салып жатырмыз. Бұл жерде қарсы тарапқа тәуелдіміз. Зымыран дайын бола ма, «Союз-5» Қазақстанға қандай бағада сатылады? Бұл сұрақтарға әзірге жауап жоқ.
– Бұл жағдайдан мейлінше оңай шығудың жолы бар ма?
– Бірқатар ақпарат құралы, жекелеген басшылар, мемлекеттік дума өкілдері «Қазақстан дұрыс саясат жүргізіп отыр ма?» деген мәселені жиі талқылайды. «Бәйтерек» пен Жерүсті ғарыш инфрақұрылымын пайдалану орталығы арасындағы келісімшартта кикілжің туған жағдайда, істі Британ құқық жүйесіндегі сот қарайды деп жазылған. Өз қолыңмен қол қойған құжатқа да бір қарап қою керек. Сотқа ресейлік ұйымнан «Астана» халықаралық қаржы орталығындағы сот шешімдерінің құқықтық күші жоқ» деген хат келгені нағыз парадокс болды. Орталық өкілі сотқа келіп қатысқан жоқ. Енді шешім қабылданып қойғаннан кейін апелляция туралы айта бастады. Ал апелляциялық шағым беру мерзімі өтіп кеткен.
Бұл қос тараптың ерікті түрде мойнына алған міндеттемелерін орындауға құлықсыздық танытып отырғанын білдіреді. Бір жағынан, Қазақстан заңдары бойынша жұмыс істегісі келмегенінің көрінісі сияқты. Ресей делегациясы осы жағдайдан сабақ алса, мәселені бірлесіп шешуге болады деп ойлаймын. Бірақ қос тарапқа да керегі болмай қалған жоба бойынша тағы да келіспеушіліктер тууы мүмкін.
Былтыр Ресей жоба құнын 40 пайыз көтеруді ұсынды. Бұл үшін ресейліктер ұсынған деректер негізінде техникалық-экономикалық негіздемені қайта жазып шығу керек. Ресей бұл деректерді 10 наурызға дейін жіберуі керек еді. Бірақ деректер келмеді. Осыған дейінгі кикілжіңді шеше алмай жатып, тағы бір міндеттеме орындалмағанын көріп отырмыз. Кейінгі мәселелер бейбіт жолмен шешіліп қалар. Бірақ үлкен дауда басы бірікпеген тараптардың кіші мәселелерде ортақ пікірге келуі екіталай.
– Ресей Қазақстан өзін Байқоңырдан қуып жатқандай жеткізді. Ресей Байқоңырда қала ма?
– Мәселе Ресей мен Қазақстан арасындағы келіспеушілікте, не Мәскеуді Байқоңырдан қуып шығуға талпыныста емес. Осыны ерекше атап өткім келеді. Ресей халықаралық ғарыш станциясымен жұмыс істеп, Байқоңырдан экипаж бен жүк жіберіп тұратын сияқты. Бұрынғыдай көп болмаса да, зымыран ұшыру тоқтамайды. Алдағы бес жылда осыған куә боламыз. Сенсация болмайды.
Бірақ «Бәйтерек» Қазақстан үшін қажеті жоқ артық жүк болып отыр. Ресейге де керегі шамалы сияқты. Жаңа типтегі «Союз-5» зымыранын жасап шығару идеясы бейбіт кезеңде қолға алынды, ол кезде әлемдік нарыққа шығуға мүмкіндік бар еді. Қазір бәрі өзгерді. Ресейдің ресурсы «Ангара» зымыранын құрастыруға кетіп жатыр, басқасына қуаты жетпейді. Сондықтан қос тарап сот процестерін күтпей-ақ, шиеленісті арттырмай, жобаны тоқтатып, не жауып тастаудың жолын табуы керек.
– Қазақстандағы ғарыш саласының болашағын қалай көресіз? Қазіргі жағдай оның дамуын баяулатпай ма? Ғарыш державасына айналамыз деген мақсатымызды шетке ысыра тұрамыз ба?
– Шынында, Қазақстанға 2004 жылғы мақсаттарынан бас тартуға тура келетін сияқты. Қазір иллюзиялардан алыстай бастадық. Байқоңырда шетелдік спутниктер бұғатталады деп ешкім ойлаған жоқ. Осыдан кейін әлі біраз уақыт ешбір мемлекет Байқоңырдан спутник ұшыруға келісе қоймайтыны анық.
Бізге құжат жүзінде ғана ғарыш державасы болудың қажеті жоқ. Елге Қазақстанның ауыл шаруашылығы, экономикасы мен қауіпсіздігіне жұмыс істейтін қолданбалы космонавтика керек. Ол үшін халықаралық серіктестер көмегімен ғарыш аппараттарын жасап, спутниктен алынған деректерді өңдеп үйренген жөн. Ғарыш аппараттарын жобалаудан бастап, мемлекет пен нарыққа қызмет ететін сервистер енгізу мақсатында спутниктерден ақпарат алуға дейінгі толық цикл жұмысын жолға қойған маңызды. Сондықтан қазір Байқоңырға, зымырандарға қарап, олар Қазақстанның жоспарларына қаншалықты сай келетіні көрініп жатыр. Нәтижесінде таудай мақсаты болмаса да, негізі бар бағдарлама шығады деп үміттенемін. Кей жерде Байқоңырға баса назар аударып отырғанымыз түсінікті. Бірақ Ресеймен жұмыс істей береміз, оны ешкім қуып жатқан жоқ.
– Қазақстанда екі түрлі таңдау ғана бар сияқты: не Ресеймен ғана жұмыс істейді, не өз ғарыш аппаратын шығарып, халықаралық серіктестер табады. Солай ма?
– Екеуін де қатар алып жүру керек. Бізде Батыс технологиясы бойынша дайындалған аппараттар болса, оны ресейлік зымырандарға тиеп, ұшыра алмаймыз. Ол үшін шетелдегі ғарыш айлақтарының бірімен келісімге отыру керек. Ұлттық Жерді қашықтан зондтау жүйесін құру кезіндегі әдісті қайталауға болады. Бұл жүйеге үш аппарат кіреді, олар әлі күнге дейін жұмыс істеп тұр. Үшеуін де халықаралық серіктестеріміздің көмегімен ұшырғанбыз. Әзірге спутник ұшырудың осы жолы болады, бірақ бұл жеткіліксіз. 10 жылдан кейін жеңіл зымыран тасымалдаушы құралы болуы керек. Шағын аппараттар болса да, өз құралдарымызды шығарып, ғарыштағы тәуелсіздікке қол жеткізген маңызды.
Azattyq.org