Рухты елдің рәмізі төрде тұрса керек-ті…
Еліміз тәуелсіздік алған алғашқы жылдары мемлекеттік рәміздер – Ту, Елтаңба, Әнұранға деген құрмет ерекше болды. Олай болатыны да түсінікті. Бодандықтан ада ұлт ретінде дербестігіміздің дәлелі дерлік осы үш дүниені ең алдымен қастер тұттық. Алайда адамзат деген жаратылыс бәрінен тез жалыққыш келеді. Санамыз 90-жылдардың тоқырауында сансырамағанмен, 2000-жылдары қолда бардың қадірін білмейтін, кие, қасиет дегенді түсінбейтін, тоқмейілсіген тобырға айналдық. Неге? Себептерін тізейік…
Миға толған қоқысты Тумен шығара алмайсың
Алдымен 2012 жылдан бастасақ, Талдықорған қаласындағы облыстық әкімдік жанында көкбайрағымыз қоқыс таситын сүйретпе қанарға айналған еді. Сол жылы Атырау қаласындағы облыстық прокуратура жанында қоқыс жинап жүрген біреулер де Туды қап қылып алды. Ал соның алдында Азияда жарысында жанкүйерлеріміз Туды табанасты етіп, соның үстінде секеңдеп, дүйім жұртты сұмдық дүрліктірген болатын.
2022 жылы да Туымыз қап ретінде пайдаланылды. Оны түсіріп алған видео авторының айтуынша, бұл жайт Алматы қаласының Жетісу ауданындағы Бөкейханов көшесінде болған. Сенбілікке қатысушылар ол ерсі әрекетке қап таба алмағандықтан барғандарын айтып ақталыпты. Сол жылы «Ирина Кайратовна» тобының мүшелері мен көпшілік Shiza деп таныған Асхат Жолшиев те Алматыдағы концертте туды умаждап, көрермендерге қарай лақтырып, сахнада балағат сөздер айтқан болатын.
Бұған дейін Шымкентте де дәл осындай оқиға болған-ды. Шымкент қаласы әл-Фараби аудандық сотының 08.07.2015 жылғы үкімімен Туды қап еткен Талғат Биболат пен Гауһар Калдыбаева ҚР ҚК-нің 372-бабымен кінәлі деп танылып, 100 АЕК, яғни 198 200 теңге мөлшерде айыппұл арқалады. Ал 2016 жылы Ольга Шумилова атты қостанайлық әйел Мемлекеттік туды қоқысқа тастағаны үшін халықтан кешірім сұрап, жазадан қатаң сөгіспен-ақ құтылып кетті…
Технология дәуірлеген мына ғасырда есіл дерті әлеуметтік желілерге ауған адамдардың миы қоқыс ақпаратқа толы. Көбі маңайына мән беріп, айналасына абайлап қараудан қалып барады. Осылайша зомбиға айнала бастаған түрімізбен әлгіндей Мемлекеттік туға салып тасыған қоқысқа енді Елтаңбаны қалай болса солай лақтырып тастайтын болдық. Еске сала кетсек, алғаш рет 2017 жылы Павлодар қаласының тұрғыны орталық стадион маңындағы құрылыс қалдықтарының арасынан бір Елтаңбаны тауып алған еді. Ал ол жерде қалалық сот пен облыстық спорт басқармасының ғимараты орналасқан. Егер кінәлі адам табылса, ол мемлекеттік рәмізді қорлады деген айыппен қылмыстық жауапкершілікке тартылып, 4,5 млн теңге көлемінде айыппұл төлеуі немесе 2 жылға сотталуы мүмкін болған. Алайда кейін бұл мәселеге қатысты еш ақпарат шықпады. Егер Елтаңбаны еден жуушы лақтыра салса, оны жергілікті БАҚ келесі күні-ақ алаулатып-жалаулатып хабарлап тастаушы еді…
Араға 4 жыл салып, яғни 2021 жылы тағы да сол өңірден Елтаңбаға қатысты шу шықты. Нақты айтқанда, Павлодар облысының Ақтоғай ауданына қарасты бір ауылдың қоқыс үйіндісінде бір емес, екі Елтаңба мен прокуратура тақтайшасы жатқан. Елтаңбаның бірі сынған, екіншісі бүтін екен. Оның бейнежазбасы алдымен әлеуметтік желілерге, кейін сайттарға тарап кетті. Бірақ кімнің кінәлі екені тағы жұмбақ.
2022 жылдың шілдесі. Тағы да Павлодар. Қоқыс арасынан екі Елтаңба табылды. Бұл жолы Мемлекеттік рәміздерді экологтар алюминий зауытынан 10 шақырым жерде үйілген құрылыс қоқыстарының арасынан тапқан. Сонда қалай, бұл өлке міндетті түрде жыл сайын қоқысқа бір-екі Елтаңбадан тастап отыру науқанын жасап жатыр ма?
Жә, Павлодар өңірі содан кейін ондай әдетті қайталамады делік, ал басқаларына не болды? Мысалы, 2024 жылы қарашада Талғарда бір куәгер бірнеше Елтаңбаның қоқыс арасында шашылып жатқанын таспаға тартып алған. Сол жылы әлеуметтік желіге Қызылордадағы бір қоқыс жәшігінен де Елтаңбаның табылғаны жөнінде шағын ақпарат шығып, ол да қоғамның қызу талқысына түсіп жатты.
Бұл ретте Мемлекеттік рәміздердің қай жердің қоқысында көбірек жатқанын анықтау статистикасын жүргізіп отырған жоқпыз. Тек немқұрайдылық бар жерде заңды жаза да бар екенін ескерткіміз келеді. Айта кетсек, Қылмыстық Кодекстің 372-бабы («Мемлекеттік рәміздерді қорлау») бойынша 3 мың АЕК-ке дейінгі мөлшерде айыппұл салуға не сол мөлшерде түзеу жұмыстарына не 900 сағатқа дейінгі мерзімге қоғамдық жұмыстарға тартуға не 2 жылға дейiнгi мерзiмге бас бостандығын шектеуге не сол мерзiмге бас бостандығынан айыруға жаза қарастырылған. Жоғарыда аталғандай жағдайлар жиілей берсе, сол жазаны жедел қолға алмаса болмайды. Бірақ оны аты-сойы, шен-шекпеніне қарамай, кінәлі азаматтардың бәріне ортақ қолдану керек. Сондай-ақ ескірген Мемлекеттік рәміздерді қалай жою керектігін білмейтіндерге құлаққағыс: оларды өртеу, балқыту, 2,5 шаршы сантиметрден аспайтын мөлшерде майдалап бөлшектеу, ұсақтау, қалыпсыз массаға немесе ұнтақ күйге айналдыру керек. Ал Туды қапшық, Елтаңбаны қоқыс ету – мидағы қоқыстан арылмаудың салдары. Артық-ауыс ақпараттың орнына ұлттық құндылықтар туралы керек дерек жинай жүрген абзал.
Табандағыны төбеге көтерген сәт
2015 жылы Астана қаласының тұрғыны Жандос Құрманбаевтың әйгілі боксшымыз Геннадий Головкин жеңісінің құрметіне балконына көк Туымызды желбіретіп іліп қойғаны үшін басы бәлеге қалғаны ел есінде. Ол бейбақ соның салдарынан «шаш ал десе, бас алатын» мемлекеттік органдарға 400 мың теңге айыппұл төлеуге мәжбүр болған еді. Бұл ретте жоғарыда атап өтілгендей, мемлекеттік Тумен қоқыс тасығандар қатаң сөгіспен, әрі кетсе 198 мың теңге айыппұлмен құтылып жатқанда, оны балконына қастерлеп ілген елжанды азаматтың осындай жағдайда қалғаны көпшіліктің наразылығын тудырды. Біздің қоғамды сол мәселе ушыға жаздап барып басыла бергенде, яғни 2020 жылы шетелдіктер бір шулатып алды. Нақты айтқанда, Австралия жағажайында «Борат‑2» фильмін қолдау мақсатында флешмоб ұйымдастырылды. Ол кезде жағажайда жалаңаш билеген бірнеше шетелдік Қазақстанның көкбайрағын мазақ етіп, табан астына төсеген еді. Бірақ оған сырттай кіжіндік те қойдық. Мемлекеттік деңгейде ештеңе істей алмаймыз бәрібір.
Оған қарағанда, Астана қаласы ішкі саясат басқармасының өкілі мен полицейлер әлгі Жандос Құрманбаевқа «Мемлекеттік рәміздерді заңсыз пайдалану» бабы бойынша куәгерлердің көзінше хаттама толтырып тынған болатын. Тіпті, Туды «заттай айғақ» ретінде тәркілеп әкетті. «Өз елімнің патриотымын, бірақ биліктің мына әрекетінен кейін елден кетіп қалғым келді», – деп күйінді сол кезде Жандос. Сондықтан бұл мәселеге бейжай қарай алмаған көпшілік өздерінің бар екендерін, нар екендерін бір көрсетті. Мыңдаған қазақ заңға қарсы наразылық танытып, балкон мен терезеге Туды қаптатып іліп тастады. Содан кейін ғана билік бұқарамен санасып, мемлекеттік Туды үйлердің қасбеті мен балконға ілуге рұқсат етті. Президент Қасым-Жомарт Тоқаев мемлекеттік рәміздерді пайдалану қағидаларын қайта қарау қажеттігін, қолданыстағы заңнамада туды пайдалануға қатысты шектеулер барын мәлімдеді. Осылайша жұрт қоқыс тасып, табанға таптап жүрген туды 2020 жылы ғана мемлекеттік деңгейде қастерлей алатын жағдайға жеттік. Оған да шүкір!
Әнұранды жаттағансыз ба?
Жоғарыда британдық комик Саша Барон Коэннің фильмі туралы айттық қой. Шыны керек, қазір Еуропа елдерінің көбі Қазақстанды сол арқылы ғана танитын сияқты. Көзіқарақты көрермен талай спорттық додада біздің Әнұранның орнына басқа әндер қосылып кете беретінінен жақсы хабардар. Мысалы, 2012 жылы Кувейттегі жарыста 1‑орын алған қазақстандық спортшы Мария Дмитренконы марапаттау кезінде жарысты ұйымдастырушылар Қазақстан Әнұранының орнына «Борат» фильмінде айтылған әнді ойнатты. Ал Мария Дмитренкомыз қолын жүрек тұсына қойып, сол «гимнді» толық орындалып біткенше тыңдап тұрды. Демек қарапайым бұқара түгіл, әлемдік сайыстарға шығып жүрген спортшының өзі елдің Әнұранынан мақұрым. Қайырмасын да білмейді. Ал СІМ өкілі өздерінің Кувейтке ресми хат жазғандарын, одан бір жыл бұрын Парижде өткен әлемдік ауыр атлетика чемпионаты кезінде де байқаусызда Қазақстанның ескі әнұраны ойнағанын айтып әлек. Сонымен, Париж бен Кувейттен кейін әлем елдерінде ұйымдастырушылар Қазақстанның мемлекеттік Әнұранын неше рет шатастырды? Санап көрейікші…
2013 жылы Жоғары хоккей лигасы «Тверь» хоккей клубы мен қарағандылық «Сарыарқа» командасы арасында болған матч алдында Қазақстанның Әнұранын шатастырып алған.
2014 жылы да Оңтүстік Кореяда өткен бокстан әлем чемпионатында Қазақстанның ескі Әнұраны шырқалды.
2015 жылы Финляндияда өткен хоккей лигасында «Барыс» – «Йокерит» ойынында дәл осындай жағдай қайталанды.
Сол жылы Хорватиядағы Golden Spin турнирінде әйгілі мәнерлеп сырғанаушымыз Денис Тен топ жарып, марапаттау рәсімінде бұрынғы Әнұранымыз тағы қосылды.
Тағы да 2015 жылы Ауыр атлетикадан РФ президентінің кубогы кезінде қазақстандық зілтемірші Илья Ильинді марапаттау кезінде көршілеріміз білместік танытты.
Тіпті, «арманы жоқ» ескі Әнұран сол жылы төртінші мәрте қосылды. Соңғысы да Ресейде. Каратэ киокушинкайдан Хабаров қаласында өткен әлем чемпионатының марапаттау рәсімінде болған жайт.
2017 жылы қарашада Сочиде өткен самбодан әлем чемпионатында Есет Қуановты марапаттау барысында Қазақстан Әнұранының шатасып қойылуына байланысты, РФ Самбо федерациясы кешірім сұрап, хат жолдады. Құдай-ау, тағы да Ресей! Басқасы – басқа, Әнұранның ырғағын бұл көршіміздің білмей қала беруі мүмкін де емес қой?! Бірақ өзімізде «Борат» фильмінде айтылған әннің Әнұран емес екенін білмейтін Мария Дмитренколар жүргенде, сырттағы кімге өкпелегендейміз?..
Тағы да 2017 жыл еді. 17 маусымда Сингапурдағы ММА бойынша Азия чемпионатында Қазақстан спортшысын марапаттау рәсімінде тағы ескі Әнұран қайталанды.
2020 жылы Мексикада өткен Садриддин Ахмедов пен Стивен Даньоның кездесуі алдында жарыс қожайындары Қазақстан Әнұранын шатастырып алды. Жекпе-жек алдында олар Канаданың гимнін қосты. Кездесу аяқталған соң боксшымыз жарыс қожайындарына наразылығын білдірді.
2021 жылы да Испанияда өткен гандболдан әлем чемпионатында сондай оқиға болған…
Бәрін айт та бірін айт, Қазақстанда мемлекеттік қызметкер, спортшы, студент, оқушы… бәрін тұрғызып қойып, Әнұранды жеке-жеке сұрап көрген жөн. Көбінің толыққанды жатқа білмесі анық. Ал Сіз жаттағансыз ба?
Ерік ЕЛЕУСІЗ