Соңғы кездері «Қазақфильм» киностудиясының басынан бұлт арылмай-ақ қойды. Дүние жүзі пролетарлары көсемінің «Біз үшін өнердің ең маңыздысы – кино» дегеніндей, қарапайым тілмен айтсақ – ұлттың рухани әлемінде, саяси тілмен айтсақ – ұлттық идеология мәселесінде киноның алатын орны аса маңызды екеніне қарамастан, отандық киноиндустрияның орталығы іспетті «Қазақфильм» орналасқан 18 гектар жерді иемдену үшін «біреулер» барын салып, қасиетті өнер ордасын қаңғытып жіберудің сәл-ақ алдында тұр.
Олар – кім? Қазақ киносының атасы, әйгілі режиссер, әлемдік тұлға Шәкен Айманов атындағы бұл студияны сақтап қалу үшін күш салып жатқан біреу бар ма? Ұлт үшін, ұрпақ тәрбиесі үшін аса қажет қара шаңырақты құрдымнан қалай құтқарамыз? Осы сұрақтар төңірегінде кезінде біраз жыл киностудияның бас директоры қызметін атқарған «ГЛОБАЛ СИНЕМАТОГРАФ ЭНТЕРПРАЙЗ ГК КЗ» ЖШС бас директоры Баққожа ҚАСЫМЖАНОВ ағамызбен сұхбаттастық.
– Баққожа аға, «Қазақфильм» киностудиясына қандай қатысыңыз бар? Оған басшылық қызметке қалай келдіңіз?
– Бұрын «Госкино» деген мемлекеттік комитет болды, ол үкіметке қарайтын. Мен «Казмежколхозстрой» республикалық бірлестегінің басшысы қызметінде жүргенімде, 1995 жылы сол кездегі үкімет басшысының орынбасары Қуаныш Сұлтанов шақырып алып: «Бәке, келешекте сіз басқарып отырған мекеме, колхоз-совхоз дегендеріңнің бәрі тарайды, ал «Госкино» қалады. Сол жерде қанша басшы ауысса да, ешқашан ауыспаған Горшков дейтін жігіт зейнеткерлікке шығады. Сіз инженер-құрылысшы ретінде шаруашылық мәселелерін жақсы білесіз, сол комитетке қаржы мәселелері жөнінде бірінші орынбасар болып барсаңыз қайтеді?» – деді.
Не дегенмен үкіметтің мүшесі ғой, жағдайды айтып отыр, қызметтес болып, біраздан бері араласып жүргендіктен, менің қарым-қабілетімді де байқаған шығар. Кинодан хабарым болмаса да, шынында да, шаруашылық жағын білемін ғой деп, келісімімді бердім. Арада көп өтпей, бұл комитетті Мәдениет министрлігіне қосып жіберді. Сол кезде мен «Қазақфильм» киностудиясының бас директоры болып тағайындалдым. Менің «киношник» болып кетуімнің тарихы осындай.
– Бұрын мүлде басқа салада қызмет еткен адамға қиын соқпады ма?
– Әрине, оңай болған жоқ, қайткенмен басқа саланың аты басқа. Тіпті сол кездегі мәдениет министрі Талғат Мамашев мені бас директор етіп тағайындау жөнінде бұйрық шығарып, ұжымға таныстыруға әкелгенде, киношылар: «Құрылысшы қалай бізге директор болады? Бізге прорабтың керегі жоқ!» – деп, қабылдағылары да келмеді. Сол кезде Талғат Асылұлы: «Колхозға өгізді бастық таңдайды. Министрлікке қарасты мекеме басшыларын мен тағайындаймын. Қаласаңдар да, қаламасаңдар да, «Қазақфильм» киностудиясының бас директоры осы Баққожа Қасымжанов болады», – деп турасын бір-ақ айтты.
Еркін жүріп, еркін тұратын шығармашыл жандарға мен де: «Киноларыңда шаруам жоқ, менің міндетім – жалпы басшылық, сіздерге ақша тауып беру», – дегенім сол еді, бәрі бірден: «О‑о, бізге қазір дәл сондай басшы керек», – деп өзгеріп сала берді. Шаруашылық мәселелері, есеп-қисап дегеніңіз қай мекемеде де бір-біріне ұқсас қой, тек оны таза, үнемді және тиімді жүргізе білу қажет. Құдайға шүкір, бұл жағынан тәжірибем жететін. Соның арқасында жұмысым бірте-бірте жүрісіп кете берді.
– Қарап отырсақ, сіз елімізде жаппай жекешелендіру науқаны басталған кезде «Қазақфильмге» басшы болып тағайындалған екенсіз. Оны да жекешелендіргісі келгендер болғанын естідік. Олар кімдер еді және бұған қалай тосқауыл қойылды?
– Бір күні түнгі сағат 12-де марқұм Алтынбек Сәрсенбаев қоңырау шалды. Ол сол кезде Ақпарат және қоғамдық келісім министрі болатын. Сондағы айтқаны: «Баққожа Қасымжанұлы, ертең сізге біреулер барады, бірақ олар менің атымнан емес, осыны назарда ұстаңыз!» – деді. Айтқанындай, ертеңіне сағат 10-да «Хабар» агенттігінде Дариға Назарбаеваның орынбасары болып істейтін Владимир Рерих төрт-бес жігітпен келіп: «Мы пришли приватизировать «Казахфильм», – деді. Менің: «Володя, так просто что ли приватизировать «Казахфильм»?» – деген сұрағыма ол: «Нам один поход в Госкомимущество и ваш «Казахфильм» наш», – деді.
Содан кейін: «Володя, мына ертіп келген бухгалтеріңді, экономисіңді – бәрін қалдыр, балансты көрсін, не бар, не жоқ – жағдаймен жақсылап таныссын, содан кейін көрерміз», – дедім. Ол: «Вообще-то правильно», – деді де, бәрін қалдырып, өзі қайтып кетті. Мен өзіміздің бухгалтер мен экономисті шақырып алдым да, барлық келеңсіз жайттың бірін қалдырмай көрсетіңдер деп тапсырма бердім. Бір жетіден кейін Рерих келді де: «Киностудияңыз бізге көк тиынға да керегі жоқ», – деп кетіп қалды.
– Осымен бітті ме? Қайтып ешкім мазаламады ма?
– Арада біраз уақыт өткен соң, тағы бір жігіт келіп отыр, мен –«Sinooil» жанармай құю бекеттері желісінің менеджерімін. «Қазақфильмге» кіреберістегі бос жатқан жерде жаңа жанармай бекетін салуымыз керек, – деп. Әрине, жер біздікі емес, қалаға қарайды, бірақ оны қалай саласыздар? – десем: «Міне, қала әкімі Виктор Храпунов қол қойған шешім, жер қалаға қарайды», – деді. Онда несіне маған келіп отырсың, жер қалаға қараса, әкімнің шешімі болса – сала бермейсіңдер ме? – деп едім, ол: «Жоқ, Храпунов ол жерде үлкен ағай отыр, барып келісіңдер!» – деп айтқанын жеткізді және мынау сізге 20 мың доллар», – деп, бір бума ақшаны үстел үстіне тастады. Мен бұл ақша маған ауадай қажет болса да алмайтынымды, былыққа батқым келмейтінін айттым.
Ертеңіне жұмысқа келсем, у‑шу болып жатыр, бірнеше экскаватор жер қазуға дайын тұр. Киноператорлар оны түсіріп жүр. Киношниктер мені тоқтатып: «Баққожа Қасымжанұлы, бұл не?» – дейді. Мен қайдан білейін десем, сіздің хабарыңыз бар шығар деп ойлап едік дейді. Содан олар әл-Фараби даңғылын жауып тастады, президентке жеделхат жолдады.
Бір-екі күннен кейін марқұм Заманбек Нұрқаділов айтады, ол сол кезде Алматы облысының әкімі болатын: «Кеше Храпуновпен бірге президентті әуежайда күтіп алып едік, ол: «Виктор, сен не, «Қазақфильмнің» алдына жанармай бекетін салғың келіп жүр ме?» – деді. Храпунов: «Жер – қаланың меншігінде» деп еді, президент: «Солай бола қойсын, опера театрының алдындағы субұрқақ та қаланың меншігі, онда сол жерге де жанармай бекетін сала ғой», – деп сұстана қарады дейді. Шамасы, киногерлер жіберген жеделхат жеткен болуы керек, сөйтіп біздің меншігіміз болмаса да, киностудияға кіреберістегі едәуір жерді қорғап қалған едік.
– Жарайды, бұлардың бәрі киностудия орналасқан және оның айналасындағы жерге байланысты. Сіз басқарған жылдары «Қазақфильмнің» қаржылық жағдайы қандай болды, мемлекет тарапынан қолдау көрсетіліп, қазынадан жеткілікті қаржы бөлінді ме? Жалпы киностудияның жұмысына көңіліңіз тола ма?
– Міне, өте өзекті сұрақ. Алтынбектің министр болған кезі, бір күні қоңырау соғып, аға, келесі жылға «Қазақфильмге» бюджеттен нөл қойды дейді. Ол қалай, мен барайын, депутаттармен сөйлесейік десем: «Мен Үкімет мүшесі ретінде бюджетті мақұлдап дауыс бердім, енді сізбен бірге жүре алмаймын, тек жағдайды біліп отырсын деп хабарлағаным ғой», – деді.
Содан Асанәлі Әшімов, Талғат Теменов, Бауыржан Ибрагимов сияқты тағы елге танымал екі-үш актрисаны ертіп, буынып-артынып Астанаға бардым. Қарасай Тұрысов тірі, Мәжілістің Қаржы комитетінің төрағасы болатын. Мен соған, тағы біреуміз Үкімет басшысы орынбасарының қабылдауына кіріп, жағдайды жасырмай айттық. Тұрысов өзі ауырып жүрсе де, комитеттің жігіттеріне тапсырма беріп, бюджет туралы заң қайта пысықталатын кезде депутаттардың біразы «Қазақфильмге» қаржы бөлу керек деп шығады. Сонымен не керек, келесі жылға 100 млн теңге бөлінді. Шынын айтсам, бізге қаржы қалдықты ұстаныммен ең соңында бөлінетін. Осыдан-ақ киностудияның қаржылық жағдайы қалай болғанын бағамдай беріңіз.
– Бір кездері «Қазақфильмді» Талғарға көшіреді деген әңгіме шықты. Осы қаншалықты рас? Сонда ол кімге қандай ауырлық етіп тұр, әлде мұның сыртында басқа мүдде бар ма?
– Ондай әңгіменің болғаны рас, бірақ ол біреуге ауырлық етіп тұрғаннан емес, мұндағы мақсат – киностудия орналасқан Алматының ең бір көрікті жері, әл-Фараби даңғылының бойындағы 18 гектар тартымды жерді Әлия Назарбаева иесі саналатын «ЭлитСтрой» компаниясына алып беріп, сол жерде өз пайдалары үшін қымбат бағалы тұрғын үйлер, басқа да коммерциялық нысандар салып, халыққа сату, басқа ешнәрсе емес. Мұны, жоғарыда айтқанымдай, сонау 90-жылдардың ортасынан бастап Дариға Назарбаеваның айналасындағылар көксеп келеді. Бірақ олар бұл армандарына жете қойған жоқ, есесіне жерді ала алмаған соң, киноға бөлінетін қаржыны бақылауда ұстауға көшті. Ақан Сатаев – президент, Әлия – продюсер болып алды. Ол продюсер болды деген сөз – Қаржы министрлігіне тіке жол ашылды дегенмен бірдей. Бірақ бұрынғыдай тарихи, танымдық кино түсіру деген қалды, тек қана Назарбаевты мадақтайтын «Небо моего детства», «Зеленые горы» деген сияқты фильмдер түсірілетін болды.
2019 жыл, Дариға Назарбаева – Сенат төрағасы, олардың қолшоқпары Нұрлан Нығматулин Мәжілісті басқарып тұрған кезде «Кинематография туралы» заң қабылданды, бар-жоғы біржарым бет. Ішінде «Қазақфильм» туралы бір ауыз сөз жоқ. Есесіне осы заңның негізінде «Государственнный центр по поддержке национальных фильмов» деген жаңа мекеме құрылатын болды. Оның басшысы болып Дариғаның құрбысы әрі бизнес-серіктесі Гүлнара Сәрсенова тағайындалды. Сөйтіп, «Қазақфильмге» бөлінетін ақшаның бәрі соған жіберелетін болды. Ол бір жылдың өзінде 600 миллион теңге ақшаны жеп қойып, жауапкершіліктен әрең құтылды…
Сол жылы Қасым-Жомарт Тоқаев Қазақстан Республикасының президенті болып сайланды. Ол билікке келуден: «Халықаралық деңгейдегі ұлттық бренд ретінде «Қазақфильмді» мемлекеттік-жекеменшік әріптестік негізінде инвестиция тарта отырып, кешенді түрде дамыту керек!» – деген міндет қойды. Англиядан алынып, өз ерекшелігіміз ескеріле отырып қабылданған мемлекеттік-жекеменшік әріптестік тетігінің үлкен бір артықшылығы – оның институционалдық және конституционалдық үлгілері бар. Солардың негізінде мемлекет инвесторға 100 пайыз кепілдік береді.
Бірақ Президент Үкіметтің алдына осындай міндет жүктесе де, неге екенін қайдам, Қаржы министрлігі «Қазақфильмнен» құтылғанша асығып жүр, киноға бөлетін ақшалары құмға құйған су сияқты. Мемлекет меншігіндегі киностудияны олар сонау 2015 жылы жекешелендірілетін мекемелер тізіміне қосып қойған. Бір қызығы – осы күнге дейін оны жекешелендіргісі бір шықпады. Қарызға белшесінен батып жатқан, кинодан ақша қайта ма, қайтпай ма – белгісіз, қаржылық жағдайы өте нашар мекемені кім жекеге ала қойсын! Мысалы, Бурабайда өткен Ұлттық құрылтайда Мемлекет басшысы киноға берілген ақшаның 4 пайызы ғана қайтатынын айтты.
– Жағдайды жақсарту үшін, өзіңіз қандай әркекеттер жасадыңыз, олардың нәтижесі қандай?
– Мемлекет басшысы осындай міндет жүктеген соң, мен 2019 жылы «Қазақфильмнің» жағдайы сіз ойлағандай емес – бірінші, көшіріп жіберіп, киностудия орналасқан жерді алғылары келеді, екінші, оның жанында, әл-Фараби даңғылының бойындағы 6 гектар жерді қайтарып алып, этноауыл салғылары келеді, сот орындаушы әдеқашан келіп, киностудияда отырғанын айтып, оның атына хат жазып, ұсыныстарымды білдірдім. Оның үстіне кезінде талай лауазымды қызметтер атқарған Әділбек Жақсыбеков те (оның негізгі мамандығы режиссер екенін көпшілік біле бермейтін шығар) «Астанафильм» деген киностудия құрғысы келіп, оған 25 гектар жер бөлінгенін де жеткіздім. Сонымен бірге біз жүз миллиондаған халқы бар Америка, Үндістан, Қытай сияқты үлкен мемлекет емеспіз, 20 миллион тұрғын үшін бір киностудияның өзі жететіндігі жөнінде өз ойымды айттым.
Сондай-ақ өзім Президенттің «Қазақфильмді» инвестиция тарту арқылы мемлекеттік-жекеменшік әріптестік негізінде кешенді түрде дамыту жөніндегі тапсырмасының негізінде Швейцарияның «Harris Associates» компаниясымен бірлескен «ГЛОБАЛ СИНЕМАТОГРАФ ЭНТЕРПРАЙЗ ГК КЗ» ЖШС-ін құрып, «Жаңа Қазақфильм» жобасын жүзеге асыруға 150 миллион евро инвестиция тартуға келісімшарт жасалғанын, банктің бұл соманы аударуға дайын екендігі жөнінде кепілхаты бар екенін де жеткіздім.
Президент менің сол хатыма: «Е.Тоғжановқа орындау үшін! М.Нұртілеуге бақылау үшін! Ұсыныстарға қолдау көрсетілсін, «Астанафильмнің» құрылысы тоқтатылсын!» деп қол қояды. Алайда баяғы жартас – сол жартас, ештеңе өзгерген жоқ! Бұдан бір жыл бұрын Тамара Дүйсенова вице-премьер кезінде Үкімет біздің жобамызды қолдау жөнінде шешім қабылданғанын айтқан еді.
– Сонда бұған не кедергі, Президенттің берген тапсырмасына біреулер қарсылық көрсетіп отыр ма?
– Айтатыны жоқ, мен осы жылғы 12 қаңтар күні сол кездегі Президент әкімшілігі жетекшісінің бірінші орынбасары Дархан Сатыбалдыға, 3 сәуір күні Президенттің көмекшісі Тамара Дүйсеноваға, 25 сәуір күні тағы да мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Тоқаевқа осы жағдайдың бәрін айтып, хат жаздым. Оларда біздің ұжым тарапынан «Мемлекетік-жекеменшік әріптестік туралы» ҚР Заңына сәйкес үлкен жұмыс жүргізілгенін, бірлескен компания құрылып, құжаттар әзірленгенін, олардың бәрі сараптамадан өткізілгенін, 2020 жылдан бері бес министр ауысса, біз осы күнге дейін сол барлық министрлермен және Үкіметте инвесторды шақырып тікелей келіссөздер жүргізілгенін, сондай-ақ Голливудта өкілдіміз де тіркелгені жөнінде айттым.
Негізінде біздің жобамыз аяқталу сатысында – Мемлекеттік-жекеменшік әріптестік жөнінде келісім жасау басқышында тұр. Қазіргі Мәдениет министрлігіндегі Дариға Назарбаева бейнесінде «ескі Қазақстанмен» тығыз байланысы бар лауазымды тұлғалар кезінде «Қазақфильм» киностудиясын Талғарға көшіріп, ол орналасқан 18 гектар тартымды жерді құрылыс үшін Әлия Назарбаева басшылық ететін «ЭлитСтрой» компаниясына беруге кім кедергі келтіргенін ұмытпай, сол үшін өштесіп отыр деп ойлаймын. Олар Президент тапсырмасын орындамақ түгілі, оны оқымайтыны да көрініп тұр. Сөйтіп «жаңа Қазақстанның» жақсы бастамаларына астыртын қарсылық көрсетіп отыр. Мұны тәжірибелі аппарат қызметкері ретінде мен анық байқап отырмын.
Жалпы, соңғы кездері «Қазақфильмнің» жағдайы өте мүшкіл, оның үстіне нашарлаған сайын нашарлап барады, төрт жыл болды, бір фильм де түсірген жоқ. Министр бұған мүлде бас ауыртатын емес! Сол себепті де кинематографистер жақында студияны «қойымшылыққа» теңеді. Тағы біреу әлемжеліде қазіргі министрдің мәдениетке «үш қайнаса сорпасы қосылмайтынын» жазды. Бір киногер БАҚ-та бұлай тек «қазақ киносының дұшпаны» ғана істейтінін жариялады.
Қазақстанды ширек ғасыр бойы басқарған Дінмұхамед Қонаев ағамыз әр бюро отырысының алдында әзілмен: «Қазақтың екі қайғысы бар, бірі – «Қазақфильм», екіншісі – «Қайрат». Қане, осыны бес минут талқылап жіберейік!» – дейді екен. Осы бес минуттың өзі оларға қатысты мәселелердің лайықты шешілуіне жететін көрінеді.
Одан кейінгі 30 жыл ішінде киностудия тек қана тоналды, қасиетті өнер ордасы орналасқан 18 гектар жерді алу үшін, оны тіпті құртып жібергілері келді. Студияны бұл трагедиядан тек кинематографшылардың қайтпас қарсылығы, асқан ауызбіршілігі мен ұйымшылдығы ғана құтқарды. Қазір киногерлерді күзетшілер ішке де кіргізбейді, егер олар көбірек адам болып жиналып, бірдеңе айтқылары келсе, «ойбай, мыналар бірдеңе бүлдіргелі жатыр» деп, полицияға хабарлап, ұстатып жібереді.
Мәселе бүгін бір-ақ нәрсеге тіреліп тұр: «Жаңа Қазақфильм» жобасын мемлекеттік-жекеменшік әріптестік негізінде жүзеге асыру үшін Үкімет осы заңның 10-бап, 4–1‑бөлігіне сәйкес шешім қабылдауы қажет. Өйткені қазір заңнама өзгерді. Ол үшін Мәдениет министрлігі келісім беретіндігі жөнінде бір жапырақ хат жазуы керек, бәрі осыған ғана тіреліп тұр. Ал ондағылар: «Бізге инвестицияның қажеті жоқ, 14 млрд теңге бөлдік, сол бізге жетеді», – деп, бұған селқос қарап отыр. Сол 14 млрд-тың да үш жылда тек 7,5 млрд-ын ғана берді. Егер олар Президенттің тапсырмасын бұлжытпай орындап, Үкімет сол шешімді қабылдайтын болса, біз 150 миллион евро инвестиция тарта отырып, құрып кету алдында тұрған «Қазақфильмді» құрдымнан құтқарып қалар едік!
– Егер сіздің жобаңыз мақұлданса, инвестор сіз айтқан 150 миллион евро қаржыны бөлетін болса, бұл аз ақша емес, қазіргі бағаммен дерлік 87 млрд теңге болады екен, оған не істер едіңіз?
– «Қазақфильм» студиясы бей-жай қарайтын қарапайым нысан немесе қатардағы көп мекеменің бір емес. Ол – ұлтымыздың рухани дүниесін кеңейтіп, тарихи танымын, болмыс-бітімін жаңғыртып, қоғамдық-саяси санасын оятатын, халқымыздың ғасырлар бойы қалыптасқан ең асыл әдет-ғұрып, салт-дәстүр, ырым-тыйымдары сияқты басқа да ұлттық ұлы құндылықтарын ұрпақтан-ұрпаққа жеткізуге ең тиімді, ең әсерлі және ең нәтижелі қызмет ететін қасиетті де киелі орда. Заманауи тілмен айтқанда, ең өткір, аса құдіретті идеологиялық құрал! Сондықтан ел билігі, Үкімет, әсіресе оған басшылық ететін министрлік бұған ел мүддесі тұрғысынан өте сергек, өте жауапты қарауы тиіс! Үлкен өкінішке қарай, әзірше олай болмай тұр!
Егер Үкімет тиісті шешім шығарып, біздің «Жаңа Қазақфильм» атты жобамыз мақұлданатын болса, біз көп нәрсе істер едік. Мысалы, қазір кинода басты проблема – түсірілім алаңы, бұрын пленка еді. Қазір «Қазақфильмде» әрқайсысы 750 шаршы метрден екі павильон ғана бар, ол дегеніңіз – екі коттедж үйдің орнындай ғана жер, онда іс жүзінде ештеңе істей алмайсың, декорация, кино түсіру үшін басқа да қажетті дүниелерді қоя алмайсың. Қазір дұрыс кино түсіру үшін, өзге елдерден түсірілім алаңы жалға алынады. Мысалы, «Қажымұқан» фильмін түсіру үшін, оның режиссері өзінің пәтерін кепілге қойып, несие алып, сонау Белоруссиядан түсірілім алаңын жалға алғанын білемін. Бұл – үлкен шығын және қаншама уақыт!
Ал біздің дайындаған жобамыз бойынша, бірінші кезекте 7 млрд теңгеге аумағы 10 мың шаршы метр болатын сол аса қажет түсірілім алаңын салғалы отырмыз. Ол – Голливудтегі алаңның баламасы. Өйткені біз Голливудсыз «Қазақфильмді» көтере алмаймыз. Жалпы, біздің жобамыздың артында Голливуд тұр. Мен бас директор кезімде бірнеше рет барып, осы әлемдік киноиндустрияның көшбасшысымен жақсы қарым-қатынас орнатқанмын. Мұның дұрыс болғанын вице-премьер кезінде Ералы Тоғжанов атап айтқан еді.
Екінші, біз «Еуразия» кинофестиваль орталығын» салғымыз келеді. Дүние жүзінде бірінші дәрежелі үш үлкен кинофестиваль бар, Францияда – Канн, Италияда – Венеция және Берлин. Президент айтқан халықаралық деңгейге кинофестивальсіз шығу мүмкін емес.
Үшінші, Америкадағы «Диснейленд» сияқты «Легаленд» салуымыз керек. Есептек қарасақ, тек осының өзінен 20 млн доллар табыс түседі екен.
Қазір кино Қытай мен Оңтүстік Кореяда қатты дамып жатыр. Соңғы рет «Оскар» сыйлығын қытайлық актриса жеңіп алды. Ал Оңтүстік Корея «Кальмар ойыны» фильмінен 2 млрд доллар табыс тауыпты. «Паразит» фильмінен одан да көп табыс тапты. Демек, біз кинофестиваль орталығын Еуразия кеңістігі үшін салуымыз керек. Сол арқылы өз фильмдерімізді халықаралық деңгейге шығарамыз.
Соңғы Ұлттық құрылтайда кейінгі кезде 80-дей фильм шығарылғаны айтылды. Оның бәрі қысқаметражды, деректі фильмдер, бірде-бір кең форматты фильм жоқ. «Қазақфильм» жұмыс істемейтіндіктен, оны ешкім түсіре алмайды. Біз киностудияны ұлтымыз үшін аса қажет, аса сапалы, тәрбиелік мәні зор кең форматты фильмдерді жыл бойы үздіксіз түсіретін орталыққа айналдырғымыз келеді!
– Сұхбатыңыз, қасиетті өнер ордасын сақтап қалуға деген ұмтылысыңыз, нақты әрекеттеріңіз үшін рахмет! Ниетіңізге жетуге шын жүректен тілектеспіз!
Сұхбаттасқан Құтмағамбет ТАЛАПБАЙҰЛЫ
