«Общественная позиция»
(проект «DAT» №37 (354) от 13 октября 2016 г.
Бір дабыраға екі пікір
Жуықта «Фейсбуктағы» парақшамда мынадай жөпелдеме жазба қалдырған едім. Ойым – тоқпақтың астында қалған «91» тобына араша түсу болатын: «Оу, халайық, айналдырған бес бала қалың қазақтың жастарын «гейропаға» алып кетеді деген не былшыл?! Жастарды тәрбиелейтін отбасы қайда, мектеп қайда, салауатты орта қайда? Осылардың бәрінен бес маңқа мықты болса – жетіскен екенбіз! Осы бес балада не құттарың қалды?! «Бір биеден ала да, құла да туады» дегенді місе тұтқан ежелгі қазақ сияқты кеңдіктерің қайда?! Не болды сендерге – бес балаға ата жауларыңдай шүйлігіп?! Ендігі болды емес пе, түге!!!».
Содан бүкіл желі біткенді ақтарып, «91»-ге сауға сұраған жазбаларды іріктеп алдым. Соның ішіндегі ерекше екеуін газет бетінде жария ете отырып, өнерден өзгеше өріс іздеген өрендерге қолдау білдіргенді жөн санадым. Бұнымды ұнатпағандар болса, Сәуле Әбединова айтқандай (қараңыз), «мені талап жеңіздер»…
Ермұрат БАПИ
Шешем қыз кезінде калакала шалбар киді, көкелерімнің келіншектері жас кезінде мини-юбкамен жүрді, ағаларым шашын дударлатты… Олар да «Аббаға» еліктеп, «Битлзға» ерік берді… Қайталап айтамын, жас кезінде… Келін боп түсіп, отағасы атанып, жас келген соң, бәрі тып-типыл жоқ болды… 10 бала сүйген салауатты әке-ана, бес уақыт намазын қаза қылмаған әже мен ата қазір…
Сол буынның жастық кезеңінен өткен соң, шаштарын жалбыратып, әлем-жәлем болып жүргенін немесе ұрпағы ұсақтанып маймыл болып кеткенін көргенім жоқ… Фредди Меркьюри, Элтон Джон, Стиви Уандер, Джо Кокер, Мик Джаггер, сырға тақпақ түгілі бет терісін сыпырып өзгерткен Майкл Джексон, Пол Маккартни, Цой, Пресли, Хьюстон, Земфира, тағы жүздеген әлемдік деңгейдегі жұлдыздарға тамсанып өскен талай ұрпақ келді-кетті… Жан-жағымызға қарайықшы, сырға тағып жүрген ағалар, мини-юбкамен жүрген тәтелер бар ма? Жоқ қой, жо-о-оқ…
Жастар тамсанған түрлі топтар келіп жатыр, дәуірі біткен соң, кетіп жатыр… Жастарымыз бұзылмасын деген жанашырлық тілекпен пікір білдіріп жатқан барша жұрттың жан айқайына құрметпен қарай отырып, ешкімнің таңдауын шектемейік дегім келеді… Ертең жастарымыз сәл есейе түссінші, көңілі домбыраға ауып, айғай-шудан өзі-ақ жеріп шыға келеді. Әкем мен шешем де, ағам мен жеңгем, мен де жастық атты белестен өттік, кейін жастық дағды елес боп артта қалды… Бәрі өткінші…
Жоғарыда аталған әншілердің фанаты болдым кезінде, көңілім хош көрсе, қазір де тыңдаймын… Бірақ өзімнің терме-күйлерімнен жеріген кезім жоқ… Сосын, әлгі әншілерді тыңдағаннан қазақылығым кеміп қалды деп айта алмаймын… Мендік көзқарас осы…
Күнде қалада студент қыз-жігіттерді көремін, мини-пинисыз әп-әдемі киініп алған, ел үдере шошитындай пәлендей ерсі қылықтары жоқ… Тым қоюлата бермейік… Мен үшін ең қауіптісі – террористік ұйымдардың жетегінде зомбиланған жастар…
Дина ЕЛГЕЗЕК