Әрине, мұндай жарыста қайсы мемлекеттік органның, құқық саласы басшыларының, адвокаттардың алға шығатыны әзірге белгісіз, оны болжау да қиын. Алайда, бұдан қарапайым халықтың ұтатыны сөзсіз.
Ондаған жылдар төңірегінде кәсіпкерді қорғайтын қаншама заңдар қабылданды, бірнеше мәрте оларды тексеруге тыйым салатын мораторийлер де жарияланды. Өкінішке қарай, кәсіпкерлер де, айыппұл өндіруші салық органдары да жоғарыда көрсетілген шаралардың тиімділігін көре алмай келеді. Есесіне қосымша жұмыс орындарын ашып, тұрғындарға түрлі кәсіппен айналысу мүмкіндігін берушілердің 80 пайызына жуығы сот процесінде ұтылып қалатыны өтірік емес.
Екі жағы да көп уақытын соттасуға кетіреді. Көбінесе, аумақтық салық органдары қызметкерлерінің Әкімшілік құқық бұзушылық туралы Қазақстан Республикасы Кодексінің баптарын, соның ішінде 266-бабын заңды қолданбайтыны жиі айтылады.. Ал мемлекеттің кәсіпкерлік субьектілерінің ісіне заңсыз араласуына жол бермейтін Азаматтық кодекстің (2-бабы) және Кәсіпкерлік кодекстің (18-бабы) талаптарының мансұқ етілуі тіпті жараспайды. Заңгерлердің тілімен айтқанда, жұмыс істемейтін заңды өлі заңға жатқызуға болады.
Ал кез келген іс адамы әуре-сарсаңмен зая кетіретін уақытын әділетсіздікпен күреске жұмсалған күш-қуат, қаржы деп бағалайды.
Сондықтан, олардың іс-әрекетін қолдап, қорғау жөнінен жарыс ұйымдастыру бизнес өкілдеріне де, мемлекетімізге де пайдалы болар еді деп ойлаймыз.
Заңды құрметтейтін, бірақ құқығы тапталған адал кәсіпкерлер осындай түйткілдерді шешуде «Атамекен» ұлттық кәсіпкерлер палатасынан жаңа көзқарас, жаңа ұсыныс, батыл қадамдар күтеді.
Ел экономикасын көтеру ісінде азаматтық белсенділік әкімшілік жауапкершіліктен гөрі тиімді әрі маңызды екенін ұмытпаған жөн.
Дархан МЫҢБАЙ
