«Общественная позиция»
(проект «DAT» №39 (310) от 12 ноября 2015 г.
Жаңғырық
Бір ғасырға жуық уақыттан бері қарапайым жұртшылықтың жоғын жоқтап, мұңын мұңдаған, шындықты шырылдатып жазып, елдің сенімді таянышы, жұбанышы мен рухани қорғанышына айналған «Жас Алаш» газетімен Жасан Зекейұлы атты бір «дөкейдің» соттасып жатқанына біраз уақыт болды. Өзі талап-арызда жазғандай, «мәртебесі жоғары», «үлкен лауазымды», «Елін сүйген – Елі сүйген», «белгілі дәрігер», «білікті ғалым», «Алтын қолды дәрігер», «медицина ғылымының докторы», тағы да басқа атынан ат үркетіндей, тізбелей берсең – бір параққа сыймайтын «атақ- даңқтары» бар Жасаның, шынында, «дөкей» десе дөкей-ақ екен!
Бірақ менің көңіліме қонбай тұрғаны – Жасанның өз қаны, өз кіндігінен тараған бала-шағасынан айрылысып, «азамат» басымен оттасып-соттасып жүргені. Әдетте халық дәрігерлерді «адам жанының арашашысы», «ақ желеңді абзал жан» деп әспеттеп, төбемізге көтеріп жүреміз ғой. Ал енді өз қағынан жерініп, өзінің жан-жарының жанына жазылмас жарақат салуы – адам жанының арашашысы – дәрігерге лайық іс пе?!
Ал исі қазақтың рухани сүйеніші, сүйікті газетіміз «Жас Алаштан» моральдық құн даулап отырған Жасанның бұл қылығына не дерсің?! Сонда оның: «Тапталған ар-намысымның, бұзылып кеткен беделімнің құны төрт жүз миллион теңге» дегеніне күлесіз бе, жылайсыз ба?! Жоқ әлде, «Жас Алашымызды» жабу мақсатында, оны айтақтап отырған биліктің әдеттегідей қитұрқылығы ма бұл?
Бір айта кетерлігі, «Жас Алаш» бір жақты болмай, әділдік қағидасымен, «БАҚ туралы» Заң талабы бойынша Гүлия Әлиханқызының мақаласынан кейін, Жасан Зекейдің де «Жаптым жала, жақтым күйе» атты қарсы мақаласын дер кезінде газет бетінде жариялаған болатын.
Жасанға тағы бір түсінбейтінім – «Газетте жарияланған менің ар-намысыма тиіп, беделімді түсірген мақаладан кейін, Алматы қаласы Каблукова көшесіндегі ауруханада емделдім» деп, сол мекеменің анықтамасын талап-арызға тігуі. Жасан – жайсаның 2015 жылдың 13 мамырында, «Академик» отбасымен соттасып жүр» атты мақаланың шығатынын сәуегейлікпен «алдын ала сезіп», жарияланудан бір айдай бұрын, яғни 6 сәуірде «жаны күйзеліске ұшыраудан» аталмыш ауруханаға түсіп, 23 сәуір аралығында емделіп шығыпты.
Япырай, дәрігерліктен басқа бойында «көріпкелдік» қасиеті де мол» Жасанды «әулие» деу керек екен!
Барлық фактілерді тізбелеп, алтын газеттің бетін қор қылып қайтейін: биліктің «Нұр Отан» партиясын, президент Н.Назарбаевтың сайлаудағы сенімді өкілі болуын, тағы да басқа, рас-өтірігі белгісіз құжат, деректерді бетперде етіп, саудаға салып жүрген «жоғары мәртебелі» Жасанның бұл тірлігі жарамады. Мүмкін, сүйікті «Жас Алашымыздың» жүз мыңдаған оқырмандарының таба-назасына ұшырамас үшін, Жасан Зекейұлы райынан қайтып, бұл дау-дамайды ымыра, түсіністік пен ағайындық жолмен шешер…
Егер қатқыл жазған мақалам тағы да оның «ар-намысына» тиіп, «жүйкесін жұқартса», талап етіп отырған 400 миллионға қоса, сот арқылы менің де мойнымнан, көп емес, 100 миллион теңге өндіртіп алар. Несі бар, елу мың теңге зейнетақым, жетпіс деген жасым бар. Аллам жүз жас ғұмыр берсе, қалған отыз жылда 100 миллион болмаса да, соның оннан бір бөлігін «алимент» етіп төлеп отырармын…
Ғабдул-Сәбит ЮСУПОВ,
Қазақстан Журналистер одағының мүшесі