● Біз өзгермедік, өзгергіміз келмеді. Өткенді аңсадық, келешекке қадам баспадық. «Бұрын солай еді, бүйтіп едік, сөйтіп едік, коммунизм өтіп кетіпті…» деп, елес қуып жүрміз. Тіпті індеттің өзі ойландырмады. Бұрынғы жаймашуақ, той-думанға толы даңғаза өмір қайтып келеді деп күтіп жүрміз. Тығылып той жасап, терезеден секіріп, қашып жүрміз. Солайша далбасалықты ерлікке балаймыз. Өзіміз мәзбіз. Өзге ұлт сыртымыздан сайқымазақ қылды. Оған намыстанбаймыз (ең өкініштісі осы).
● Біз өзгермедік, өзгергіміз келмеді. Бұрынғы партократтар да орынтағын бергісі жоқ, өлгенше жабысып, жаңашылдықтың самала желінен шошынып, үрейлі күйде үйірімен үркіп, көшіп келеді. Өздері құрған виртуалды жүйеде сеңдей соғылысып, ұсақ-түйек ауыс-түйіспен ғана шұғылдануда.
● Біз өзгермедік, өзгергіміз келмеді. Жұрт көзіне топырақ шашып келеміз. Жаңа леп жоқ. Жасанды «праймеризге» де жүйеге жүйкелері үйренгендер, «ләббай тақсыршылар» мен атақ пен таққұмарлар билікке «барып» жатыр. Олар қатыспайды, бақ сынамайды, сайланатынын білген соң барады.
● Біз өзгермедік, өзгергіміз келмеді. Хакім Абай айтқандай, бір қуаныш, бір жұбанышпен өмір сүріп келеміз. Артық талпынбадық, терең ғылым қумадық, ұқсап бақпадық. Озғанға – тұзақ құрдық, асқанға – тосқан қылдық, етегінен тартып, жарға жықтық.
● Біз өзгермедік, өзгергіміз келмеді. Бақыттың бәрін байлықтан іздедік. Оның бір әңгүдік, тұрлаусыз екенін ұғынбадық. Мал да бағып жарытпадық, доп та қуып тоздырмадық, ілім іздеп, озбадық. Бәріміз депутат болып, ұйықтап отырып, бір мезетте абырой мен бақ-дәулетке кенелгіміз келді. (Берген тәрбиеміз солай болды). Қарапайым мамандықтың қадірін кетірдік.
● Әй, өзгермейміз-ау! Әркім өз еңбегінің лайықты бағасын алып, жеке тұлға ретінде қабілетіне сай қызмет атқарып, әлеуметтік теңдік орнаған қоғамда өмір сүргісі келетінін түсінсек етті! Ал «Әркімге — еңбегіне қарай» дейтін меритократиялық қағида – нағыз әділеттіліктің өлшемі.
Ел болайық десеңіз – ойланыңыз!
Біз – кімбіз осы?
Тілеукен ӘЛЖЕКЕЕВ